Muziek heeft altijd een rol gespeeld in de mystiek. Denk maar aan medicijnmannen en sjamanen die werken met trommels, fluiten, klankschalen en allerlei andere instrumenten. Muziek kan je helen, kan je terug in contact brengen met de natuur. Kan je letterlijk weer ‘afstemmen’ op het universum. Want het universum is muziek. Muziek is trilling, regelmatige beweging. Het universum is een en al trilling en regelmatige beweging, bevat allerlei ‘tonen’. Door ons af te stemmen op de tonen van het universum kunnen wij onszelf helen, kunnen wij ons weer bewust zijn van het feit dat wij deel uitmaken van dit universum en ons weer bewust worden van onze goddelijke kern.

Goddelijk geschenk ontstemd

Dit klinkt allemaal erg mooi, en het is duidelijk dat muziek een goddelijk geschenk is voor het universum. Helaas zouden wij geen mensen zijn als wij dit universele plan niet konden verstoren. Er bestaat namelijk ook zoiets als ‘ontstemmen’. Zo goed als natuurlijk gestemde muziek werkt voor ons en het universum, zo slecht is ontstemde muziek voor ons en voor het universum. Wat is er gebeurd? Ik zal het proberen in zo eenvoudig mogelijke taal uit te leggen.
Wie kent niet het kinderliedje “do re mi fa sol la si do”. Het is eigenlijk niet zomaar een wijsje, het is de toonladder. Het begint laag en eindigt precies twee keer zo hoog. De laatste noot, de do, klinkt precies als de eerste maar is hoger. In de muziek heet dat een octaaf. Elke toon heeft een toonhoogte, kan hoog zijn of laag of daar tussenin. Die toonhoogte noemen wij frequentie of trilling, en bestaat uit een bepaald aantal trillingen per seconde. Denk maar aan de slinger van een klok, die gaat zoveel keer per minuut heen en weer, of kijk maar eens naar een snaar van een gitaar. De dikste snaar kun je nog met het blote oog zien trillen, die gaat een aantal keer per seconde heen en weer. Wel heel snel, maar je kunt het nog zien.

432 Hz verweven in hele universum

Als we terug gaan naar het wijsje, dan is de “do” de eerste toon, de grondtoon. Die eerste toon is van oudsher 432 trillingen per seconde, oftewel 432 Hertz (Hz) met een moeilijk woord. Die 432 trillingen per seconde is een toon die nauw verband houdt met het universum om ons heen. Die toon zit verweven in de natuur, in de wiskunde, in de planeetbanen, in het hele universum. Dat is ook de reden dat muziek normaal zo goed voor ons is, die muziek stemt ons als het ware af op het universum. Wij weten dat al heel lang. Dat is al heel oude kennis. Alle klassieke muziek van Bach, Brahms enzovoorts tot en met Verdi is gecomponeerd en uitgevoerd met gebruik van deze standaard, een A op 432Hz. In deze standaard is de C 512 Hz of in een lager octaaf 256 Hz, maar in steeds lagere octaven (512-256-128-64-32-16-8-4-2-1) komt de C uit op precies 1 trilling per seconde, de zogenaamde “oertoon”. Ze noemen deze stemming ook wel ‘wetenschappelijke stemming’ omdat deze stemming ook wetenschappelijk gezien past bij het universum. De oudst bekende voorstander van deze stemming is Plato, de wijsgeer uit Griekenland.

Afwijkende grondtonen

Op een gegeven moment week men hier echter vanaf, hetzij door persoonlijke smaak, onwetendheid of andere redenen en ontstonden er vele nieuwe standaarden, die zelfs per land verschilden. Over het algemeen werd de grondtoon verhoogd, wat in de afgelopen eeuwen veel zangers hun stembanden kostten. In 1884 stuurde Verdi in Italië een petitie naar het ministerie om de grondtoon weer terug op 432Hz te zetten. Hij beargumenteerde dat door te vermelden dat dit heel goed zou zijn voor de stembanden van de zangers (zangeressen), beter voor de instrumenten en bovendien een harmonischer en rustigere klank oplevert voor de luisteraars.

440 Hz (propaganda) standaard in WOII

Helaas verhoogde de Nazi’s in de tweede wereldoorlog de toon wederom en definieerde de toenmalige propaganda minister Goebbels in 1936 de standaard op 440 Hz, die wij nu nog steeds gebruiken. Dit was een duivelse zet van de Iluminati, die bij de Nazi’s zeer goed vertegenwoordigd waren. Ze wilden iedereen van hun natuurlijke afstemming afhalen en daarmee de spirituele ontwikkeling tegenwerken. In 1953 is in Londen op een congres van musici de 440 Hz internationaal als ISO 16-standaard aangenomen. 23.000 Franse musici hielden een referendum om de 432 Hz als standaard in te stellen, maar helaas zonder succes. We zitten vast aan de 440Hz en worden de hele dag bedolven onder deze ‘niet afgestemde’ muziek!

Ohmpunctuur gaat voor 432 Hz, voel zelf het verschil!

Het is duidelijk dat wij daar van af moeten en dat we weer terug moeten naar de natuurlijke stemming van 432 Hz. Een Stradivarius viool resoneert op 432Hz en is er duidelijk voor gebouwd. De grote componisten uit die tijd zoals Mozart, Beethoven en anderen componeerden in feite hun muziek op instrumenten die gestemd stonden op 432Hz. Muziek op 432Hz voelt rustiger aan, prettiger en is ontspannend. Je zou zelfs kunnen zeggen dat muziek in die toonaard helend is. Veel mensen voelen dat de 440Hz muziek meer naar het hoofd gaat en de 432Hz muziek meer naar het hart.
Maar het is beter om het eerst zelf te voelen wat het verschil is. Ik heb daarom twee afspeelbare bestandjes gemaakt; een met een 432 Hz toon, de natuurlijke toon, en een met de tegenwoordige standaard toon, 440 Hz. Speel ze allebei eens af en voel het verschil.
Ohmpunctuur gaat voor de 432 Hz om zo de mens weer bewuster te maken en weer in zijn natuurlijke stemming te krijgen. Je bent immers vanuit liefde geboren en je zult ook weer in liefde gaan…. 432 Hz dus!

Namasté

Peter Gouw Ohmpunctuur, juni 2012

Bron: Ohmpunctuur.nl